Chiromancja jest praktyką niezwykle interesującą z dwóch, głównych powodów – po pierwsze, to jeden z najbardziej starych, a przez to najmocniej cenionych sposobów wróżenia i pozyskiwania informacji w ezoteryczny sposób. Po drugie, na tle innych wróżebnych praktyk, chiromancję wyróżnia zakres i kompleksowość wiadomości, które zdobywa wróżący. Dzięki temu sposobowi pozyskiwania wiedzy, możemy zdobyć informacje nie tylko o przyszłości (na czym większość technik wróżenia się koncentruje) ale także o przeszłości, a co najciekawsze o charakterze i osobowości danego człowieka. Warto więc poznać taką technikę, by nadać swoim duchowym praktykom choćby ten właśnie, psychologiczny rys.
Chiromancja – podstawowe zasady
Na początek praktykowania chiromancją poznajmy, czym właściwie można się zajmować w obrębie tak określanych praktyk. Chiromancja dzieli się na dwie gałęzie. Wyróżniamy chirognomię, czyli badanie zarysu, konturu dłoni, w tym poszczególnych palców (zewnętrznych kształtów, ewentualnie oceny tylko spoistości wnętrza dłoni) oraz chirologię, która skupia się na analizie wewnętrznej części dłoni, w tym wzgórków, linii czy znaków. Praktykę warto zacząć od ogółów, przechodząc do szczegółów, nie podążając tylko jedną z tych chiromanckich ścieżek, kosztem drugiej. Im liczniejsze będą nasze spostrzeżenia na temat dłoni, tym bogatsza będzie wróżba albo coś na kształt portretu osobowościowego, który konstruujemy dla danej osoby. Przyglądamy się obu dłoniom. Na ogół przyjmuje się, że ręka niedominująca pokazuje wrodzone cechy osobowości, natomiast dominująca wskazuje na to, jak w praktyce wykorzystała je, czy być może przekształciła osoba, której wróżymy. Rozpocznijmy obserwację od spostrzeżeń ogólnych, dotyczących właśnie kształtu dłoni, ich faktury, a także odcienia skóry (nie w kwestii rasy, a raczej wpływania charakteru, warunków atmosferycznych czy kosmetycznych zabiegów na skórę, które mogą powodować jej bladość, siność czy szorstkość). Dopiero potem przejdźmy do analizy poszczególnych linii i wzgórz. Do każdego z elementów znajdziemy klucz, pewnego rodzaju legendę, zbiór znaczeń, za którymi możemy podążać, by wróżenie z dłoni było dużo mniej skomplikowane, niż plątanina zdobiących je linii.
Chiromancja – podstawowe symbole – aspekt chirognomiczny
Zgodnie z powyższym podziałem na kwestie ogólne i bardziej szczegółowe, według takiego schematu warto uczyć się terminologii, dotyczącej chiromancji. Kształt dłoni można określić z perspektywy duchowej, gdzie wyróżnić można cztery, związane z żywiołami typy: dłonie ognia (duże, z krótkimi palcami, zarumienione, związane z dużą siłą rzeczową i łatwością w pracach fizycznych, upór i konsekwencję w dążeniu do celu), wody (owalne, zazwyczaj o szczupłych palcach związane z idealizmem i niezdolnością do praktycznego myślenia), powietrza (kwadratowe i prostokątne, z palcami długimi, oznaczające wiążące się z elegancją, złożoną osobowością, niechęcią do prostych rozwiązań, skomplikowaniem, tak w pozytywnym, jak i negatywnym sensie) i ziemi (kwadratowe, o dużych, zazwyczaj krótkich palcach, zwiastujące silną racjonalność danej osoby). Stan skóry dłoni ocenimy bardziej intuicyjnie, wykorzystując życiową wiedzę, bo np. dłonie wilgotne oznaczać będą nerwowość, a gładkie wrażliwość. Kolor dłoni z kolei zdradza konkretną, dominującą w charakterze danej osoby emocję czy cechę: siny (zazdrość, mściwość), biały (szlachetność w obyciu, wyrozumiałość), blady (małą siłę życiową, lenistwo), żółty (kłopoty zdrowotne), złoty (duże pokłady energii), różowy (zdrowie, pogodę ducha, serdeczność), czerwony (zdenerwowanie, porywczość).
Chiromancja – podstawowe symbole – aspekt chirologiczny
Przechodząc do szczegółów zwróćmy uwagę na linie i wzgórki (miękkie „poduszeczki” wewnątrz dłoni). W przypadku linii w pierwszej kolejności odszukajmy linię życia, linię głowy i linię serca. Linia życia znajduje się między kciukiem a palcem wskazującym, biegnie aż do nadgarstka, kreśląc łuk. Linia ta nie tyle określa długość życia, co ilość i jakość potencjału energetycznego, danego nam na to życie. To, jak tym potencjałem będziemy zarządzać i jak życiową energię rozdysponujemy, zależy już tylko od nas. Linia głowy zaczyna się ponad linią życia, przecina dłoń w poprzek. Odpowiada za inteligencję danej osoby i jej zdolność panowania nad emocjami (mocno zarysowana oznacza osobę o wysokiej zdolności do koncentrowania się i przyswajania nowej wiedzy). Z kolei linia serca, zaczynająca się na skraju dłoni, biegnąca w kierunku palca wskazującego. Pozwala określić, to, jakie uczucia dominują u konkretnej osoby, a także, jak bardzo jest w uczuciach stała (im bardziej linia jest wygięta, tym większa emocjonalność danej jednostki). Analizując z kolei wzgórki, początkowo skupmy się na wzgórkach: Wenus, Księżyca, Jowisza (królewski), Merkurego (wiedzy). Wzgórek Wenus jest najłatwiejszy do zauważenia – znajduje się obok kciuka i linii życia. Naprzeciw leży wzgórek Księżyca. Z kolei wzgórki Jowisza i Merkurego znajdują się pod palcami o tej samej nazwie, czyli pod palcem wskazującym i małym. Wzgórki te, kolejno, według wymienienia (pogrubiona czcionka), odpowiadają za:
1. to jak postrzegamy swoją kobiecość bądź męskość, w kontekście miłości
2. określa tajemniczość i złożoność życia, jakie prowadzimy (im bardziej rozleglejszy, tym życie bardziej tajemnicze)
3. pozwala określać zmienność życia, a także karierę i poziomy władzy, pozycję, jakie osoba osiągnie (im bardziej wypukły, tym większa zdolność i potrzeba zdobycia władzy, w skrajnościach przeradzająca się w despotyzm)
4. mówi o inteligencji i zamiłowaniu do nauki (im bardziej wypukły, tym wspomniane zdolności są większe).
Tak przeprowadzona analiza dłoni, już za pierwszym razem pozwoli uzyskać ciekawy i szczegółowy portret osoby, dla której wróżymy!
Zobacz także:
Tasseomancja – wróżenie z fusów. Zasady i odczytywanie podstawowych symboli
Jak wróżyć z wosku? Zasady i odczytywanie podstawowych symboli?