Jak udowodnił międzynarodowy zespół astronomów ogólna teoria względności Einsteina sprawdziła się podczas badania bardzo masywnej Gwiazdy Neutronowej.
Wyniki badań ukażą się w czasopiśmie Science w piątek. Zespół składający się z naukowców z Niemiec, Kanady, Wielkiej Brytanii, Holandii, Rosji i USA pod przywództwem Johna Antoniadisa z Max-Planck Institute, zbadali układ podwójny Gwiazd, który jest dosyć egzotycznym zjawiskiem składającym się z złożonej bardzo masywnej Gwiazdy neutronowej i białego karła.
PSR J0348=0432 ta „pieszczotliwa” nazwa oznaczą Gwiazdę neutronową w tym układzie czyli pulsar, który obraca się 25 razy na sekundę dookoła swojej osi jaki w sposób przypominający latarnie morską wysyła wiązki promieniowania radiowego w przestrzeń.
Obiekt jest o tyle ciekawy że ma masę dwukrotnie przewyższającą Słońce lecz jego średnica osiąga zaledwie 20 kilometrów, oznacza to że grawitacja na powierzchni tej gwiazdy jest 300 miliardów silniejsza niż na Ziemi poza tym we wnętrzu pulsara na powierzchni o wielkości kostki cukru mieści się ponad miliard ton ekstremalnie ściśniętej materii.
W towarzystwie pulsara znajduje się biały karzeł, który jest pozostałością po mniej masywnej gwieździe i po utracie atmosfery stopniowo się ochładza.Taki układ podwójny stanowi świetne pole do testowania różnych teorii dotyczących grawitacji w tym ogólnej teorii względności Einsteina, która zakłada że grawitacja to konsekwencja zakrzywienia czasoprzestrzeni na skutek obecności masy i energii.
W takich ekstremalnych warunkach można obserwować prawdziwość różnych teorii fizycznych w szybszy i bardziej skuteczny sposób niż kiedyś.Testowanie teorii Einsteina miało na celu znalezienie granicy do którego momentu teoria Einsteina jest poprawna ponieważ w jego teorii istnieją osobliwości które zmierzają ku nieskończoności (jak w czarnych dziurach) jednakże teoria póki co przeszła wszystkie teksty również z tym najnowszym.
Dlatego do testów został wybrany wspomniany już pulsar o pieszczotliwej nazwie PSR J0348+0432 ponieważ póki co jest najmasywniejszą gwiazdą neutronową znaną nauce i dlatego „granice” testów można było przenieść jeszcze dalej.Do testów wykorzystane były różne teleskopy takie jak duży teleskop VLT, teleskop Williama Herschela WHT jak i radioteleskopy by uzyskać precyzyjne pomiary takie jak Effelsberg, Arecibo i Green Bank.
Układ podwójny o którym mowa emituje silne fale grawitacyjne tracąc przy tym energię co zmienia okres orbitalny subtelnie ale zauważalnie, dzięki precyzyjnemu pomiarowi udało się zmierzyć zmianę okresu orbitalnego do 8 milionowych części sekundy na rok czyli dokładnie tyle ile przewiduje teoria Einsteina.
