Od czego tu zacząć opisując takiego klasyka. Cała saga gry umieszczona jest w chyba największym stworzonym świecie fantasy. Największym nie z powodu jego obszaru ale z powodu naprawdę wielu książek i gier opisujących wszystko, kawałek po kawałku. Są to bowiem Zapomniane Krainy czyli planeta potocznie zwana Torilem. Najczęściej ten świat kojarzony jest z kontynentem nazywanym Faerûnem. To tam dzieją się wszystkie epickie przygody. Jest to kraina pełna wspaniałych miast, bohaterów, złych i dobrych, potworów i magii. Tam właśnie rozgrywa się fabuła jednego z najlepszych komputerowych rpgów w historii gier.
Baldurs Gate
Pierwsze Wrota Baldura powstały w 1998 roku stworzone przez firmę BioWare. Gracz wciela się w jedno z dzieci Bhaala, boga mordu. Wychowywany w twierdzy Candlekeep przez swojego przybranego ojca, wiedzie beztroskie i nieświadome swojego dziedzictwa życie. Jednak sytuacja zmusza głównego bohatera do opuszczenia spokojnego domu i wraz z ojcem wyruszenia w podróż. Za głowę naszej postaci wyznaczono nagrodę, a chętnych do łatwego zarobku nie brakuję. Tak się przedstawia początkowy zarys fabuły. Dalszej nie chcę zdradzać, bo możliwe, że są jeszcze osoby, które z chęcią wyruszą, by walczyć ze złem w Faerunie.
Przemierzając krainę Wybrzeża Mieczy, spotykamy wielu przyjaciół, którzy razem z nami wyruszą w podróż, jak też wielu wrogów. Na początku przygody do drużyny przyłącza się także nasza siostra Imoen.
Świat gry jest ogromny, pełen lokacji pobocznych nie związanych z fabułą, które możemy odwiedzać. Jest także ogromne miasto do zwiedzenia, tytułowe Wrota Baldura, jak też kilka innych mieścin. Na swojej drodze spotykamy wiele postaci, którzy zlecają nam bardzo ciekawe misje, co przydaje się nam także aby nasza postać zdobyła więcej doświadczenia. W grze można znaleźć wiele cennych i potężnych artefaktów, które ułatwią nam walkę z napotkanymi wrogami. Dodam, że każda napotkana postać, która chce się do nas przyłączyć, posiada własną historię i misję, w której możemy pomóc.
Nie jest to gra podobna do innych gdzie musimy masakrować niezliczone hordy potworów. Tutaj bardzo dużą rolę odgrywa nasz zmysł taktyczny. Ciekawym rozwiązaniem jest możliwość pauzy, gdzie możemy się zastanowić i zlecić jakie ruchy mają wykonać poszczególni członkowie drużyny. Nieraz staniemy przed wyborem moralnym, komu pomóc, a kogo zabić. Gra się kończy kiedy zginie nasz główny bohater, jednak swoich przyjaciół zawsze możemy ożywić.Gdy powoli nabieramy doświadczenia to czuć jak bardzo rośniemy w siłę. W grze zostały również umieszczone pewne potężne przedmioty, które niezwykle ciężko znaleźć. Twórcy zadbali również o poznanie historii kontynentu, o której możemy poczytać w znalezionych księgach. Ale to nie wszystko. Każdy przedmiot w grze posiada bogaty opis, dzięki czemu jeszcze bardziej wsiąkniemy w fabułę.
Rok po wydaniu gry, stworzono dodatek „Opowieści z Wybrzeża Mieczy”, oferujący nam dodatkowe godziny zabawy. Znajduję się w nim rozszerzenie o kilka lokacji i poboczną fabułę.
Baldurs Gate 2: Cienie Amn
Po sukcesie pierwszej części, programiści z BioWare postanowili w roku 2000 pozwolić graczom jeszcze raz przenieść się do Faerunu, by znów ocalić świat. Cienie Amn różnią się już trochę od poprzednika, między innymi silnikiem graficznym, jak też miejscem akcji.
Nasz bohater wraz z kilkoma kompanami budzi się w mrocznym laboratorium, zamknięty w klatce. Okazuję się, że magowi o imieniu Irenicus, zachciało się przeprowadzać na nim swoje szalone eksperymenty. Jako syn boga mordu, posiadamy pewną moc, której pożąda ów człowiek. Jednak coś się dzieje i jego laboratorium zostaje zaatakowane, a my uwolnieni. Teraz pozostało tylko wydostać się mrocznych lochów i dowiedzieć się o co w tym wszystkim chodzi. Okazuję się, że znajdujemy się w podziemiach wspaniałego miasta Amn. Po wyjściu na powierzchnię, ponownie trzeba zakasać rękawy i wyruszyć ku przygodzie aby powstrzymać złego maga, który pojmał naszą siostrę.
Ilość misji i postaci w kolejnej części jest jeszcze większa. Nie ma dwóch identycznych zadań do wykonania, to mogę wam zapewnić. Gra została wzbogacona jeszcze bogatszymi historiami napotykanych przyjaciół. Możliwe są też kłótnie jak i romans w szeregach naszej drużyny.
Do dyspozycji znów mamy ogromny świat, jeszcze większą potęgę naszych postaci i kilka nowych rozwiązań w rozgrywce. Musimy być także przygotowani na zwroty akcji, które zmuszą nas do podejmowania nowych decyzji. Odwiedzimy królestwo Podmroku i leśnych elfów. Poznamy jeszcze więcej z historii świata, który mamy uratować. Opisy przedmiotów są jeszcze bogatsze niż poprzedniej części. W „Cieniach Amn” nasze postępowanie ma ogromne znaczenie. Jeśli będziemy źli, to postacie o dobrym charakterze opuszczą nas. Również nie będą chciały przebywać z członkami, którzy też są źli. Zmieni się także podejście postaci niezależnych. Mogą albo nas ubóstwiać albo atakować.
Ciekawym rozwiązaniem w dalszej rozgrywce jest posiadanie własnej gildii. Każda profesja posiada innego rodzaju budynek, który przynosi nam jakiś dochód. Tak jak pierwszą cześć, tak i tą możemy przejść całkowicie bez niczyjej pomocy, licząc jedynie na swoją moc. Dzięki temu rozgrywka nabiera większego wyzwania i pomyślunku z naszej strony.
Baldurs Gate: Tron Bhaala
W 2001 roku wydano oficjalny dodatek do drugiej części gry zatytułowany „Tron Bhaala”. W dodatku możemy połączyć siły z naszym wrogiem z pierwszej części. Okazuje się, że ojciec głównego bohatera, Bhaal, spłodził sobie dużo potomków, po to by, w któregoś wcielić się w przyszłości i powrócić na Toril. Niektórzy z nich postanowili połączyć swoje siły i pozabijać pozostałe dzieci boga mordu. I to właśnie nasza drużyna ma pokrzyżować im plany.Grę rozszerzono o nowe tereny, bohaterów, postacie niezależne, przedmioty czy czary. W zależności od dokonanych wyborów istnieje kilka zakończeń fabuły.
Dla mnie osobiście cała saga jest niepowtarzalnym klasykiem. Przestałem już liczyć ile razy przechodziłem tą grę, za każdym razem była to niesamowita przygoda. Gracze stworzyli mnóstwo własnoręcznych dodatków, dzięki czemu rozgrywka tak szybko się nie znudzi. Twórcy pracowali także nad trzecią częścią jednak prace zostały wstrzymane. Podobno 30 listopada 2012 ma wyjść reedycja pierwowzoru. Mam nadzieję, że nie zawiodą oczekiwań graczy. To co gra posiada unikatowego to niesamowity klimat i świat, który niemal wciąga do środka. W Polsce grę wydał CDprojekt z dubbingiem plejady polskich gwiazd. Była to pierwsza z takim rozmachem zrealizowana polonizacja gry komputerowej w naszym kraju. Swoich głosów użyczyli między innymi: Piotr Fronczewski, Jan Kobuszewski, Gabriela Kownacka, Krzysztof Kowalewski, Wiktor Zborowski, czy Marian Opania. Co jak co ale narracja Piotra Fronczewskiego genialnie komponuje się z klimatem rozgrywki. Jak na dzisiejsze czasy gra nie posiada wspaniałej grafiki ale nawet nie o to w tym chodzi. Co niestety widać dziś, gry z nieziemską grafiką nieraz mają płytką fabułę i żadnych możliwości. To co oferuje saga Baldura, to ogromne możliwości w przechodzeniu przygody. Można nawet zacząć zabijać wszystkie napotkane osoby, co oczywiście wiąże się z pewnymi konsekwencjami ale jest taka możliwość.
Zachęcam gorąco wszystkich, którzy nie mieli możliwości poznania świata Faerunu do jego odkrycia. A tym, którzy go znają, może rozpalę dawne wspomnienia i znów usiądziecie przed monitorem aby ratować Zapomniane Krainy.
Adrian Czochański