Buddyzm jest pełen symboli. Posągi Buddy i symbole buddyjskie narodziły się w Indiach około III wieku przed naszą erą. Od tego czasu symbole te reprezentowały pewne aspekty Buddy i przekazywały podstawowe zasady buddyzmu. W miarę jak buddyzm rozprzestrzeniał się na inne kraje, różne tradycje buddyjskie przekazywały swoje nauki za pomocą różnych symboli, co uważa się za klucz do przetrwania tego systemu wierzeń.
Osiem pomyślnych znaków to zestaw symboli, które reprezentują cechy oświecenia i służą jako narzędzia nauczania. Miały one początek jako symbole używane w Indiach podczas koronacji królów. Na przestrzeni wieków ich skład się zmieniał. Symbole te można znaleźć w zastosowaniach religijnych, a także w użytkowych.
Parasol
Symbol królewskiej świetności i ochrony. Tradycyjnie, im więcej parasoli posiadała dana osoba, tym wyżej znajdowała się w hierarchii społecznej, a rodzina królewska miała ich zazwyczaj około trzynastu. Tradycja ta została zaadaptowana do buddyzmu i wczesnych przedstawień Buddy, gdzie jego trzynaście parasoli reprezentowało jego suwerenność jako Buddy.
Muszla
Atrybut bohaterskich bogów, symbolizujący zwycięstwa w bitwie. Muszla jest zwrócona w prawo i jest zazwyczaj biała. Symbol reprezentuje nauki Buddy i niezłomność w dzieleniu się tymi ideami z innymi.
Waza
Symbol jest wzorowany na tradycyjnych indyjskich glinianych naczyniach na wodę. Waza jest głównie używana jako symbol pewnych bóstw bogactwa, ale także reprezentuje nieskończoną jakość nauk Buddy. W typowym tybetańskim przedstawieniu, waza jest bogato ozdobiona złotym kolorem i wzorami płatków lotosu wzdłuż wielu punktów. Zazwyczaj jest również ozdobiona wieloma cennymi klejnotami i jedwabnym szalem.
Zobacz amulety i talizmany z symbolami buddyzmu »
Sztandar zwycięstwa
Symbol powstał w czasach starożytnych wojen indyjskich. Sztandary były ozdabiane w różny sposób, w zależności od bóstwa, które miały przedstawiać. W Buddyzmie, sztandar reprezentuje triumfy Buddy nad czterema marami, czyli przeszkodami na drodze do oświecenia.
Koło
Koło Dharmy zostało zapoczątkowane jako hinduski symbol suwerenności, władzy i ochrony. Koło składa się z trzech kluczowych części: piasty, szprych i obręczy. Odpowiednio, reprezentują one etykę, mądrość i koncentrację. Ośmioramienne koło ma reprezentować aspekty Szlachetnej Ośmiorakiej Ścieżki, praktyk, które mają wyprowadzić człowieka z cyklu odradzania się. W niektórych wczesnych buddyjskich miejscach kultu, koło służyło jako symbol samego Buddy.
Ryby
Para złotych rybek zaczęła się jako reprezentacja dwóch wielkich rzek Indii. Kiedy zostały zaadoptowane do buddyzmu, zaczęły symbolizować szczęście i spontaniczność z powodu ich swobody poruszania się po wodzie. Swoboda reprezentowana przez ryby symbolizuje wolność od cyklu odrodzenia.
Śriwatsa
Niekończący się węzeł jest elementem wizerunku obecnym w wielu starożytnych kulturach i wierzeniach. W buddyzmie węzeł służy jako symbol niekończącej się mądrości i współczucia Buddy, a także wiecznej harmonii. W odniesieniu do nauk Buddy symbolizuje on niekończący się cykl odrodzenia.
Kwiat lotosu
Lotos jest rozpowszechniony w południowej i południowo-wschodniej Azji i znany z tego, że potrafi rosnąć nieskażony w mętnej wodzie. Ta cecha pozostawania czystym w otoczeniu brudu i zanieczyszczeń sprawiła, że stał się on buddyjskim symbolem czystości i wyrzeczenia. Ponadto, lotos służy jako symbol narodzin i reprezentuje pochodzenie bóstw, gdy jest używany w dziełach sztuki. W architekturze kształt lotosu jest używany do oznaczenia czystości przestrzeni i obecności Buddy. Jest to również symbol silnie związany z Padmasambhavą, postacią, która zasłynęła z wprowadzenia idei buddyzmu do Bhutanu i Tybetu.
Zobacz także: